سیم کشی رو کار یا تو کار؟

 

سیم کشی رو کار یا تو کار، در تمامی مقالات آموزشی و تخصصی

که تا به حال  در این سایت منتشر شده اند به این نکته اشاره شده که

تا چه حد پیروی از اصول، قواعد و استاندارد ها برای دستیابی به

نتیجه ای خوب و رضایت بخش اثر گذار می باشد.

 

و بسیار مهم است که کارفرمایان و برقکاران محترم سعی کنند

که تا حد امکان در هنگام برق کشی ساختمان مطابق با قوانین تعیین شده،

پروژه را به انجام رسانند.

در این مطلب نیز برخی از نکات ضروری و مهم که به عنوان ابتدایی

ترین موارد لازم باید مورد توجه قرار گیرد، بیان شده اند و امیدواریم

که موجبات افزایش آگاهی و دقت شما عزیزان را فراهم آورد.

 

 

سیم‌ کشی روکار چیست:

معمولاً درهنگام سیم کشی ساختمان به صورت روکار سیم‌ها را از روی

گچ به‌صورت آزاد یا داخل لوله و یا داخل داکت عبور می‌دهند،

در این روش کلیه‌ی سیم‌ها ولوله‌ها در معرض دید هستند

و به همین دلیل عیب‌یابی در این نوع سیم‌کشی در ساختمان آسان‌تر است.

 

 

 سیم‌کشی توکار چیست:

سیم‌کشی توکار در ساختمان ها با توجه به موقعیت محلی

و یا در نظر گرفتن مسائل دیگری مانند زیبایی، ارزش اقتصادی،

اهمیت حفاظتی در اماکن مختلف اجرا می‌شود.

 

 

تفاوت سیم کشی تو کار با روکار:

بسیاری از افرادی که از اطلاعات و تجربه ی کافی در این خصوص

بهره مند نیستند معمولا با این سوال مواجه می شوند که کدام روش

بهتر است و اغلب برقکاران محترم در پاسخ به این سوال می گویند

که با توجه به نوع کاربرد و کاربری ساختمان لازم است که نسبت

به این موضوع تصمیم گیری نمود.

 

البته که لوله کشی روکار به جهت اینکه بیشتر در دسترس می باشد،

در هنگام بروز مشکلات، اتصالی ها و ….. پروسه ی تعمیر و تعویض

راحت تری خواهد داشت و به همین دلیل که قابل رویت می باشد

از امنیت بیشتری نیز برخوردار است اما باید دید که در چه ساختمانی

می خواهیم از این روش بهره گیریم.

 

در این سیستم تمامی اتصالات از نوع پیچی می باشند و از طریق

ابزار های کمکی نظیر انواع پیچ و مهره، زانویی و سه راهی،

بوشن و …. به یکدیگر وصل می شوند.

لوله هایی که در روش لوله کشی روکار مورد استفاده قرار می گیرند

لازم است که از طریق ابزار های مخصوص محکم شده و در جای خود

ثابت گردند تا به آن ها آسیبی وارد نشد و همچنین اگر برای نصب آن ها

به سقف یا دیوار از بست استفاده می گردد، لازم است که بست ها

به وسیله ی روی پلاگ یا پیچ به سطح زمینه ی آن متصل گردند

و در فاصله های استاندارد و به صورت منظم نصب شوند.

 

دقت داشته باشید که در لوله کشی روکار فاصله ی هر لوله با دیوار

یا سقف حداقل باید شش میلی متر باشد. همچنین با توجه به جنس

سطح زمینه باید از نوع پیچ مناسب استافده نمود، به این ترتیب

برای سطوح فلزی از پیچ فولادی و برای سطوح چوبی از

پیچ مخصوص چوب استفاده می گردد.

 

در بسیاری از پروژه های ساختمانی به جهت افزایش زیبایی نهایی

و همچنین حفاظت از متریال ها و تجهیزات سیم کشی ترجیح برقکاران

به پیاده سازی سیستم توکار می باشد.

 

که در این صورت لازم است که با توجه به نقشه ی تهیه شده

برای انجام این کار، برای عبور دادن لوله ها و تجیهزات

برق محل های مشخصی بر روی دیوار ها، سقف و کف ساختمان

در نظر گرفته شود و شیار زنی های لازم قبل از اجرای عملیات

بتن ریزی انجام گردد.

 

در روش لوله کشی توکار باید توجه داشت که شیاری که بر روی

دیوارها ایجاد می گردد، دارای عمقی کمتر از نصف ضخامت آن دیوار بوده

و به گونه ای باشد که پس از قرار گیری لوله ها و سیم ها کاملا زیر

سطح بیرونی و نهایی دیوار ( حدود 15 میلی متر ) قرار گیرند

و پس از مرحله ی گچ کاری هیچ گونه برجستگی بر روی سطح

ایجاد نشود.

 

معمولا ایجاد شیار بر روی دیوار ها برای قرار دادن لوله های برق

( در سیستم لوله کشی توکار ) به وسیله ی ابزار های مکانیکی

نظیر دستگاه شیار زن انجام می گردد تا علاوه بر دقت و ظرافت

بیشتر از آسیب احتمالی به سایر بخش های دیوار جلوگیری گردد.

دقت داشته باشید که در این روش سیم کشی استفاده از

لوله های خرطومی پی وی سی مجاز نمی باشد

 

 

با پیج اینستاگرامی ما همراه باشید